BILANG ANG ARAW MO

...kayong mga 'di marunong tumupad sa usapan. sana alam mo kung gaano mo sinisira ang araw ng mga taong pinakuan mo. ang naging problema pa dun, pinagpapatuloy mo lang ang katarantaduhan mo. hindi mo kasi napapansin na sumosobra ka na. ang ayoko pa naman sa lahat ay yung mga taong walang isang salita. kayo dapat ang unang mamatay dahil hindi umuunlad ang ibang tao dahil sa inyo. hindi ninyo nga kami hinahatak pababa pero pinipigilan ninyo naman kaming umakyat. nadadamay kami sa kalokohan ninyo. mamatay kayo sana sa isang matinding lason.

...kayong mga manhid. kailan ninyo ba mararamdan ang katotohanan mula sa ibang tao? bakit ba ninyo patuloy na iniiwasan na masangkot sa mga nararamdaman ng ibang tao? ang katotohanan kasi dyan, pride ang pinapairal ninyo. hindi ninyo siguro napapansin pero pinahihirapan ninyo na rin ang mga sarili ninyo dahil ayaw ninyong masaktan, lalo na ang magmahal. mamatay kayo sana sa isang sunog.

...kayong mga plastik at sinungaling. hindi ako yung tipo ng tao na madaling maloko sa mga matatamis ninyong salita. isa akong psychoanalyst, alam ko ang mga pangitain ng mga kalokohan ninyo. huwag ninyong piliting alam ninyo na ang lahat at kaya ninyong kontrolin ang ibang tao. hindi lahat ng kinikilos ninyo ay nakakatuwa o nakakakumbinse. nakakatawang isipin na ang niloloko ninyo lang ang sarili ninyo. mamatay kayo sana ng mga putok at naiwang bala dyan sa ulo ninyo.

hindi na ako makapaghintay pumatay. masaya sigurong makita ang mga kaaway mo na nagdudusa at nauubusan na ng oras sa lupang ito. huwag kayong mag-alala, mawawala rin ang sakit.

YOU GO

we've been together for some time now, i admit. and i do not deny the fact that in the short span of time, we've come to grow with one another. each of those days, we'd be clutching one another until we come to the end of suffrage and realize that it's time to move and get on with life.

move on and let go, that's what we did.

what i know, what i should know by heart, is that we could have matured already to know our own decisions and which directions to take. but i just couldn't let go...

i couldn't let you go, not now.

i'm seeing you now, better than before. no more are you sad and hopeless. you did not show weakness and vulnerability. you are not the person anymore who easily breaks down to cry just because you discover some unbearable truth. you're new to me, but still the same old friend that i have come to know.

the verge of knowing, the edge of falling... falling for you.

the search for truth continues. and i'm trying my best to resolve this immediately. no, this situation that i'm going through does not hinder my everyday activities. this is just to make sure that i am nothing misleading myself into a realm of nothingness. it's not of my concern if i should be hurt or go head... in time i will understand.

...because i have to.

SARILI MO LANG KALABAN MO

akala mo tapos na ang lahat. akala mo okay na ang lahat at wala nang problemang maaari pang mamamagitan sa inyong dalawa. akala mo tapos na ang lahat ng kaguluhan at naresolbahan na ang mga problema. akala mo magaan na muli ang pakiramdam mo't malaya ka na mula sa pagkakasakal sa'yo ng konsensya mo.

nagkamali ka pala... sa katunayan ay nahaharap ka lang ngayon sa mga mas malalaking hamon ng sarili mong buhay.

nariyan pa ang pagpipili. hindi mo alam ngayon kung sino ang mga tunay mong mga kaibigan, yung mga nakikisama lang, at yung mga tawag-pansin. nalilito ka kung sino ang dapat pagkatiwalaan at asahan. magsisimula na rin ang iba pang away sa mga taong nakapaligid sa'yo. wari'y hindi dapat gantihan sila pero nakikilala mo lang sila lalo sa ganoong paraan.

maiinis ka sa sarili mo. mapapaisip ka ng malalim. mapapatanong ka kung tama ba ang lahat ng naging desisyon mo. magdadalawang isip ka ngayon sa mga hakbang na gagawin mo. lahat ng mga bagay ay tila babagal ang takbo dahil hindi mo pa rin mapagdesisyunan kung ano ang tama sa mali, kung sino ang tama, ang wagi.

hawak mo ngayon ang cellphone mo. hindi mo maisip kung sino ang itetext. ni hindi mo alam kung hihingi ka ba ng payo, ng tulong, o naghahanap ka lang ng malalabasan ng sama ng loob mo. nalilito ka na. at lalo ka lang maiinis sa sarili mo.

galit ba ang mundo sa'yo? bakit kailangang magkaganito, magkagulo? wala na bang paraan para maatim ang pangarap na buhay, tahimik, lahat nasa ayos, walang nag-aaway, lahat nagkakaintindihan. hanggang kailang ba magdurusa pa lamang sa isang buhay na kung saan mapapalagay ang loob.

ngayon, sasabihin mo sa sarili mo na magbabago ka na. hindi na ikaw ang tulad ng dati. pilit mong ipagmamalaki na hindi ka na basta-basta matitinag ng mga nakakainsultong salita. hahayaan mo lang na dumaan na parang hangin ang mga kaaway, susubukang hindi magpapaapekto sa mga tanto nila't umusad sa pinagkakaabalahan. tatawanan mo lang ang mga nagsusulputang abala't iiwasan ang mga humahadlang sa'yo.

matutuwa ka, malaki ang pagtingin sa sarili. iisipin mong nagsisimula na ang iyong paghihiganti. nararamdaman mong mananalo ka na rin sa wakas.

...ngunit mali ka. ikaw rin ang talo sa huli. dahil ang kinakalaban mo lang nitong buong buhay mo ay ang sarili mo. kung kailan huli na ang lahat.