21 April 2006

MAHAL KITA NILA

hindi ko ba alam kung may dapat sisihin sa mga nangyayaring pagkabog. ni wala akong ideya kung ano ang magiging kasalanan. ang puso ko ngayo'y dumadaan muli sa isang purgatoryong pinalilibutan ng mga mapanlait at mga taksil na uwak. at hindi ko na talaga maintindihan ang sitwasyon, masasabi ko pa ba kung hindi ko nagugustuhan itong nangyayari sa'kin gayong...

sino nga ba naman ang hindi magdadalawang isip na paghinalaan ka na may namamagitan sa inyong dalawa dahil lang sa inyong labis na pagsasama? hindi na rin maipagkakaila kung gaano na ninyo kakilala ang isa't isa, dahil sa hindi maaari nang tanggihan ang pagpapalit komunikasyon sa iba't ibang paraan. ang isa'y nabubuhay para sa iba, ganun kayo sa kanilang mga mata.

ganun kaeksakto ang mga naging eksena sa buhay ko. ang mas nagpagrabe pa dito ay hindi lang isang beses nangyari sa'kin ito. sa totoo lang ay ngayon ko muli dinadaan ito.

hindi na nga ba ako natuto't pabalik-balik ako sa mga nangyari sa'kin sa nakaraan? kung umuulit man ang aking naging kasaysayan, ibang tao naman ang mga nasangkot. ang pagkakataon nga naman, kung totoo'y parang imposible.

dahil sa kanila, napamahal ka na sa akin. naging isa kang importanteng tauhan sa kwento ng sarili kong buhay. ngunit ang problema lamang ay walang nakakaalam ng eksaktong dahilan kung bakit, maski ako ang tanungin ay magbibigay lang ako ng maraming dahilan.

tama ba kung sisihin ko ang mga taong nakapalagid sa'min dahil sa kanilang mga tukso, hirit at pagpaparinig sa amin? tama ba kung sisihin ko ang sarili ko dahil nakilaro ako sa mga biruan nila na hindi nagtagal ay naging seryosohan na? tama ba kung sisihin ko ang taong nagpahulog muli sa aking damdamin dahil lamang sa aming madalas na pagsasama at sa mas malalim na pagkakakilala, sa pagtuklas ng aming mga hinaing, sikreto at iba pang personal na bagay?

dahil sa kanila, napamahal lang lalo ako sa'yo. dahil sa'yo, napamahal ka lang sa akin. dahil sa mga pinaggagagawa ko, napamahal ka yata sa akin.

ngunit hindi rin solusyon ang paglayo nating dalawa, o ang pagputol ng komunikasyon sa isa't isa. maaaring lumala ang sitwasyon, hindi lamang sa pisikal na bagay, pati na rin utak natin ay hahamakin tayong konsensyahin sa pilit na nagiging katotohanan.

ang tanong ngayon: ano ba talaga ang pwedeng gawin? alam mo ang tungkol sa bagay na ito. hindi na ako nagiging sigurado sa lahat ng mga sinasabi ko. alam ko sa sarili ko na naging tapat naman lahat ng mga salita ko at wala akong ibig saktan ka.

sana'y naiintindihan mo ako. kailangan kita.

4 comments:

Anonymous said...

I know you need me! haha.:))

dear, ang gulo ng layout! naging background yung entry mo, so putol cya.. fix it! kamown!:D

Kerwin F. said...

i needed you?! get real... haha!

anu ka ba?! sa'yo lang mali... tama ang layout ko... baka hindi explorer ang gamit mo...

Anonymous said...

onga..firefox.. sosyal na ako eh!

Kerwin F. said...

sosyal na ka dyan, haha!
misyah!