YOUR CONSTANCY

should i trust you?

are you the one who i should go to in my times of despair? are you the one who i can run to when there's no one else to be there for me? are you the one who'll comfort me when i'm down and helpless?

the problem is, even you can't rescue me from this darkness.

the worse part of it is, i've grown to love you more than i expected. you are not aware of this, i am sure. even if the people around us are not certain with what they are saying. and no one believes until they'd see it.

that's the problem of constancy. and it's a matter of dealing with a relationship that continues to learn and grow. no one notices it until the other is not around. all alone it would be just thinking and wondering how soon is now.

with a simple smile and soft hello, it's already enough to brighten the day. even tantrums can be blown away, knowing it's only one person who could take those away.

but today it's different. and i'm still wishing everything would be just fine. that later you would come and deliver me from this agony. you were there, alright. but you just watched me fall into a pit of sorrow. i died there thinking only of you. it's painstaking.

i need you. and if not now, soon could not wait. i'm falling apart.

LOVE REATTEMPTS

sa pangalawang pagkakataon, gusto mong bumangon muli at iwagayway ang sariling bandila. sinubukang tumayo muli mula sa isang mapait na pagbagsak at paghulog. sinasabi mo sa sarili mo na hindi ka na muling magkakamali at sisiguraduhing makukuha mo na ang gusto mo...

umakyat ka ng pagkataas-taas, naniniwala kang tagumpay ay halos maabot mo na. ngunit ang pinakasentro ng pagsusulit ay ang paghuhulog sa sarili. dito mo malalaman kung sasaluhin ka ba o hinde. you're falling in love, but would anyone catch you?

hesitated, and then left. yun lang naman ang ginawa niya sa'yo. talagang masakit iyon; kahit unang beses mo pa lang ay parang hindi mo na kakayanin pa at parang nagbalak ka pang magpatiwakal. pero matapos ang matinding pag-iisip, nalaman mo na hindi pa tapos ang lahat at susubukan mong muli.

ang problema nga lang: siya ulit ang iyong finish line. narito na yung mga sandaling sasabihin mo sa sarili mo na okey lang na hindi ka na mahalin pabalik, basta appreciated ang effort at hindi iniiwasan o binabalewala. pero parang hindi ka na nag-iisip.

sa una mong pagsubok, ginusto mong maging bahagi ng buhay niya (at maging bahagi siya ng buhay mo). hindi ka nagtagumpay. at sa second attempt, sariling sakripisyo ang gusto mong mapansin niya. ito ang isang kamalian na kailangan bigyang pansin.

ano ba ang habol mo sa kanya? ito dapat ang tanong na tumatatak sa utak mo. sa lahat ng ginagawa mo sa buhay, lahat ng yan ay may goals na aabutin mo. ganun din dapat sa aspeto ng panunuyo o panliligaw. dapat may "expected results" ka, may objective sa kanya.

goal mo na ba ang mapansin niya? hanggang saan ba ang habol mo? ano ba talaga ang gusto mong mangyari sa mga pinaghihirapan mong mga effort? balak mo bang maging kalaguyo niya, MU o best friend? ito marahil ang isa sa pinakamahirap sagutin na tanong sa talambuhay mo. hindi basta-basta ang sagot; hindi simple, komplikado ang pagpapaliwanag.

gusto mong maging best friends kayo kaya "nililigawan" mo siya muli, hindi yung gusto mong mapansin ka niyang muli at masaya ka na dun.

martir ka, binabansag mo ang sarili mo niyan. pero hahayaan mo bang maging tanga ka na lang kung hindi mo alam talaga ang nais mo sa buhay mo? sa kanya?

ONE-WAY PAG-IBIG

sa isang pag-ibig na hindi mo likas na maintindihan, mararamdaman mong mayroong butil ng galit ang namumuo na nakatago lamang sa tabi-tabi. ito yung mga sandaling maiinis ka dahil wala kang maisagot sa lahat ng mga tinatanong mo.

ang masama pa doon, kahit gaano na kasimple ang tanong, mahirap pa rin sagutin. mahal ko ba? sigurado ba ako sa nararamdaman ko? oo man o hinde, tatahimik ka na lang at sasakit lang ang ulo sa kakaisip.

one-way pag-ibig. maraming klase ito. isa na ang sinasarili mo lang ang nararamdaman mo't walang ibang nakakaalam pa. sa sobrang dami ng iyong iniisip, hindi mo alam ang totoo kung sigurado ka ba sa nararamdaman mo. o kaya naman ay inaalam mo kung tama ba yung nararamdaman mo saka mo sasabihin sa kanya [o sa iba, for that matter].

dahil doon, hahantong sa ideya ng pagkakaroon ng crush. hindi ka naman kasi sigurado eh, mahal mo ba? o baka crush mo lang. tutal yung pinapakita mo naman na napapansin ng iba eh yung mga bakas ng pamumula at hindi maipaliwanag na ngiti.

at hinahayaan mo lang sa ganoong sitwasyon...

hindi magtatagal, maiinis ka lalo sa sarili mo. iisipin mo kasi siya ulit at titignan muli kung ano ba talaga ang nararamdaman mo sa kanya. pwedeng sigurado ka na't bubuksan ang puso, pero hindi mo pa rin sinabi sa kanya.

alam/pansin ng iba, hinayaan mo lang. wala siya ideya, hinayaan mo lang. ang importante lang naman sa'yo ay mapakita mong mahal mo siya. sasabihin mo pa sa sarili mo, "kahit wala nang kapalit basta masaya siya."

sa paglipas ng panahon, magagalit ka. parang lahat ng pinaghihirapan mo ay hindi man lang binibigyang pansin. minsan ay tatanungin mo sarili mo kung saan ka nagkulang at hindi niya maramdaman ang nararamdaman mo. sana sinabi na lang sa kanya ang totoo noon pa man, pero ang totoo lang niyan ay takot kang masaktan dahil ayaw mong matanggihan ka at ang lahat ng paghihirap mo.

one-way pag-ibig. madaya. hipokrito. puta. ang ibang mga klase ay kahawig nitong sitwasyon [kung kailangang ikwento, sa susunod na lang]. sa sobrang pagtitiis at pagkukumbinsi sa sariling lahat ng paghihirap ay ginagawa alang-alang sa kanya, hindi napapansin na humahantong rin sa pagiging kulang sa pagiging makasarili.

importante din ang maging selfish minsan. hindi sa lahat ng oras ay matutulungan o mamahalin mo ang ibang tao. hindi rin lahat ng mamahalin o tutulungan ay ganun rin ang gagawin sa'yo kahit maghanap ka pa ng mga may utang na loob sa'yo.

ang buhay ay hindi naging patas kailanman. lahat ng bagay ay may nauukol na kapalit.